Eikesdalssong

Bygd: Eikesdalen
Kommune: Nesset
Tekst: Ålmo, Berit
Kjelde: Viser, songar og dikt frå Eresfjord og Eikesdal / Red. Bersvein Leirvoll, s. 19

Eikesdal – Eikesdal,

revne i fjellet so trong og smal.

Bortgøymd du ligg millom stupbratte fjell

som stengjer for soli morgon og kveld –

storfagre Eikesdal.

Høge nut, høge nut,

kransar dalen i nord og sud.

Ville hamrar med svaberg og urd.

Kjend du er for din ville natur -

storslagne Eikesdal.

Myrk og long, myrk og long

tykjer vinteren mang ein gong

sola er burte i månader fire

men ho er sigerviss når ho fyrst kjem –

sola i Eikesdal

Vintertid, vintertid,

gut og gjente dei går på ski.

Måneskinskveldar med leik og med styr,

naturi stend som eit eventyr

om vinteren i Eikesdal.

So kjem vår, so kjem vår,

fonnar losnar og flaumen går.

Elvar og bekkjer dei sjoar og syng,

fjelli dei grønast med lauv og med lyng –

våren i Eikesdal.

Rogn og hegg, rogn og hegg

blømer vart innved bergevegg.

Her veks hassel, alm og or,

Edens hage du finn på jord -

om sommaren i Eikesdal.

Turistar , turistar,

Gjerne hit opp i dalen drar

Hit dei kjem i frå framande land,

fagrare stad ikkje finna dei kan –

enn her i Eikesdal.

Ungdomsflokk, ungdomsflokk,

staut og fager det finst her og.

Blømande gjenter med roser på kinn,

ljoslette gutar med livåte sinn –

finn du i Eikesdal.

Velstelt gard, velstelt gard,

hev dei i arv etter far og mor.

Gjev dei må leva og byggja i fred

alltid fagrar led for led –

heimar i Eikesdal.

Takk for meg, takk for meg!

Aldri eg kjem til å gløyma deg.

Du vil lysa i minnet mitt klart

døyva det som er vondt og sårt –

minnet om Eikesdal.